Better to write for yourself and have no public,
than to write for the public and have no self
-Cyril Connolly-

Monday, April 11, 2011

Sesi intebiu paling bengong.

Suatu ketika....

Me: Eh, Encik nak p mana?
En.Ahmad: Saya nak balik la. Tak boleh ke saya nak balik?
Me: Oo.. Boleh tapi sebelum tu Encik kene intebiu saya dulu. Besok saya ada kelas la encik..
En.Ahmad: Ye. Ye. *sambil buat muka toya*

Me bergegas amik kertas assignment dan duduk macam budak baik sedang menunggu arahan.

En.Ahmad: So, awak dah tahu FOH macamana?
Me: *dgn confidence* Dah.
En.Ahmad: Apa yg awak tahu?
Me: Tanya la baru saya jawab.
En.Ahmad: *senyum kambing yg sangat huduh* Ice machine awak tahu?
Me: *angkat kening* Giler konfident.
En.Ahmad: Awak tahu dia operate guna apa?
Me: Errrrr... gas?
En.Ahmad: Kata tahu.. gas ape?
Me: Gas Karbon Dioksida.... kan? *logik akal semata sila jangan contoh*
En.Ahmad: Yeke? Bukan oksigen?
Me: Oksigen?? Macamana boleh oksigen? Kalau ikut logik, karbon dioksida la kan?? *muka tak puas ati*.
En.Ahmad: Oksigen.
Me: *tak puas ati gile babeng* Yeeeje. Symbol dia apa encik?
En.Ahmad: CO2. Oksigen la kan...
Me: CO2 tu oksigen?.

Drop pen bawah meja, reached down, gelak kaw2 3 saat.

Me: Sorry2. CO2 tu karbon dioksida la encik..
En.Ahmad: Ohyeke... *muka toya*. Takpe lah. esok awak jd mgr awak kene order mende ni. Takyah tahu gas apa sebab nanti ada state dekat packaging dia.
Me: Ooh.. Okay. *tahan gelak tahap kritikal*.

Photobucket

0 chiLLin':

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...